Chwile samotności z wędką w garści

Business Link to miejsce, w którym łączy się pracę ze spotkaniami młodych przedsiębiorców. Organizował im Pan już jakiś wypad nad wodę?
Jeszcze nie, praca managera wymaga na co dzień sporo zaangażowania, a taki wyjazd to dodatkowy wysiłek organizacyjny. Niemniej ludzie, którzy znają moje zamiłowanie do kultury fizycznej (w czasach licealnych i studenckich trenowałem sporty siłowe, jeszcze jako żak byłem w sekcji trójboju), żartowali od razu, że pewnie jakąś salkę gimnastyczną w Business Link urządzę. Bardzo możliwe, że kiedyś taka powstanie...
Niedawno odkrył Pan wędkowanie. Tak jak grzybiarze mają swoje ulubione miejsca w lesie, tak większość wędkarzy, których znam, ma swoje łowiska. Zdradzi Pan, gdzie znajduje się Pańskie ulubione miejsce nad wodą?
Dziadek i ojciec wędkowali od dawna, ja wkręciłem się niedawno. Jeszcze poszukuję swojego miejsca. Nie jestem typowym wędkarzem, nie mam też wybitnych osiągnięć. Największe ryby, jakie udało mi się złapać, miały po 3-4 kg. Jak na wędkarza mam również stosunkowo niewiele sprzętu - tylko dwie wędki, ale planuję poszerzać swój wędkarski arsenał w miarę potrzeb. Uważam, że do tej formy rekreacji nie jest potrzebny nie wiadomo jak profesjonalny sprzęt.
Ostatnio coraz popularniejszy jest spinning. Łowi Pan tą metodą?
Wolę klasyczne, statyczne moczenie kija.
Co zatem ciągnie Pana najbardziej do wędkowania?
Najbardziej w tym zajęciu pociągają mnie spokój i kontakt z naturą. To dla mnie okazja do wyciszenia się. Moja praca jest dość intensywna, wymaga stałego kontaktu z bardzo wieloma ludźmi. Od czasu do czasu potrzebna mi jest chwila samotności, ciszy i odcięcia się od świata. To pozwala spojrzeć na wszystko - kwestie zawodowe i prywatne - z innej perspektywy. Choć nie ukrywam, że nad wodą lubię też spędzać czas aktywnie.
Na przykład w jaki sposób?
Lubię pływać kajakiem, motorówką czy skuterem wodnym, choć ostatnio rzadko udaje mi się znaleźć na te rozrywki czas. Jestem szczęśliwym tatą trzyipółletniej córki i każdą wolną chwilę poświęcamy z żoną właśnie jej.
Jeśli mówi się o sportach wodnych, to na myśl przychodzą automatycznie Mazury i Bałtyk. Można uprawiać je także w innych miejscach?
Mazury, szczególnie te właściwe, tracą swój urok. Zbyt dużo ludzi, za dużo komercji. Jeśli wybieram się nad wodę, to zwykle wiąże się to z tymi rzadkimi momentami, kiedy znajduję dłuższą przerwę w pracy (często pracuję też w weekendy). Ten czas wykorzystuję zwykle na to, żeby wyrwać się poza miasto. Często wracam w rodzinne strony - do Żuromina, niedaleko Mławy i Lidzbarka, na północy Mazowsza. To nie znaczy, że okolice Torunia i w ogóle nasz region nie nadają się do spędzania czasu nad wodą. Przeciwnie. To, że wybieram bardziej odległe miejsca wynika raczej z tego, że staram się uciec z miejsca, w którym pracuję.
Czy ma Pan jakieś marzenie związane ze sportami wodnymi, którego jeszcze nie udało się zrealizować?
Z roku na rok przekładam swoje postanowienie o nauce sportów związanych z deską: surfingu i windsurfingu. Do dobrego wypoczynku potrzebna jest mi czasami, poza spokojem, pewna dawka adrenaliny. Wypoczynek zawsze spędzam z rodziną i częściej, ze względu na córkę, poświęcam się budowaniu zamków z piasku niż szaleństwu na desce.