Chwile oddechu w Kotlinie Kłodzkiej

Miejscem, do którego często Pan powraca, jest Kotlina Kłodzka. Dlaczego?
Rzeczywiście, uwielbiam jeździć w polskie góry, a dokładniej w Kotlinę Kłodzką i sąsiadujące z nią rejony. Chętnie bywam w Polanicy, Zieleńcu, Kłodzku, Sokolcu czy Kudowie Zdroju. Bardzo piękne są też Góry Sowie. Wiele tam miejsc, które warto zobaczyć ze względu na niezwykle bogatą historię. Trzeba pamiętać, że były to ziemie zamieszkane przez Niemców Sudeckich. W Górach Sowich ulokowano z kolei montownię rakiet V1 i V2. Jest tam wiele obiektów ciekawych, a zarazem zniszczonych, które wymagają remontu. Generalnie trzeba jednak przyznać, że w ciągu ostatnich lat wiele w tej kwestii się poprawiło. Powstają też nowe trasy narciarskie. Kotlina Kłodzka i jej okolice to bardzo atrakcyjny turystycznie rejon Polski. Widać to choćby po ekspansji wielkich sieci hotelowych, które budują swoje obiekty na przykład w Karpaczu. Serdecznie zachęcam do odwiedzenia tej części Polski. Ja osobiście właśnie tam najczęściej ładuję akumulatory. Kiedy pojawia się tylko taka możliwość, ruszam bez zastanowienia.
A poza Kotliną Kłodzką to gdzie jeszcze można Pana spotkać?
Polska jest piękna i staram się ją systematycznie poznawać. Trochę wędruję też z naszą młodzieżą, której organizujemy kolonie letnie. W tym roku wybieramy się do Milówki koło Wisły. Na pewno się tam pojawię, bo często wizytuję miejsca letniego wypoczynku. Chodzi o to, by sprawdzić, czy wszystko, co zawarliśmy w umowie, jest realizowane. W ubiegłym roku byliśmy nad morzem. Generalnie uważam, że najpierw warto dogłębnie poznać swój kraj, a dopiero później jechać za granicę.
Jak Pan spędza swój urlop? Leżąc i nic nie robiąc czy aktywnie wypoczywając?
Zdecydowanie stawiam na aktywny wypoczynek. Zazwyczaj zabieram z sobą lub wypożyczam rower. Znam wiele miejsc w górach, w które naprawdę warto wybrać się rowerze. Na dodatek za każdym razem, gdy przejeżdża się tę samą trasę, to wrażenia są inne. Jeszcze raz się powtórzę - Polska jest niezwykle pięknym krajem, tylko trzeba to piękno dostrzec. Najczęściej jest tak, jak w powiedzeniu: „Cudze chwalicie, swego nie znacie”.
Powraca Pan czasem wspomnieniami do swoich pierwszych wypadów turystycznych?
Tak. Doskonale pamiętam swoje pierwsze wypady - na początku jako harcerz, a później też jako student. No i swój pierwszy wyjazd jad jezioro do Skoków koło Wągrowca. Jako uczeń drugiej klasy szkoły podstawowej po raz pierwszy znalazłem się w dużej grupie, mieszkałem w namiocie. Tego nie sposób zapomnieć.
Dokąd chciałby Pan jeszcze pojechać?
Mam marzenie, które - zdaję sobie doskonale z tego sprawę - może być trudne do zrealizowania. Moi bliscy są pochowani w Izraelu. Kuzyn mojej mamy, franciszkanin, większość swojego życia spędził w Ziemi Świętej, sprawując tam posługę. Być może będzie mi dane tam pojechać.